subinde

sŭb-inde, adv., a particle of time.

I.

In gen., immediately after, just after, presently, forthwith, thereupon (not ante-Aug.):

primum gaudere, subinde Praeceptum auriculis hoc instillare memento,

Hor. Ep. 1, 8, 15:

ager primum aretur ultimā parte mensis Augusti, subinde Septembri sit iteratus,

Col. 2, 4, 11:

primo auctumno arandi et subinde conserendi,

id. 11, 2, 8; Tac. Agr. 14:

sparge subinde,

Hor. S. 2, 5, 103:

aliud subinde bellum cum alterius orae Graecis ortum,

Liv. 8, 27; cf. id. 28, 25, 1 Weissenb. ad loc.:

semperne eosdem an subinde alios?

Tac. A. 6, 2; Liv. 7, 10:

duae subinde urbes captae direptaeque,

id. 30, 7:

legem suis liberis subinde dare,

Quint. 11, 1, 83; Suet. Aug. 95.—

II.

In partic., of repeated actions, one after the other, from time to time, now and then, repeatedly, frequently, continually (cf. interdum):

praedae minus inventum est, quod subinde spolia agrorum capta domos mittebant,

Liv. 35, 21; 10, 17:

subinde exsecuntur legati,

id. 9, 16, 4 Weissenb. ad loc.:

quae subinde nuntiata sunt regi, continuae felicitati rerum ejus imposuerant labem,

Curt. 7, 7, 30:

si diligenter subinde emundata fuerit humus,

Col. 6, 30, 2:

tragicum illud subinde jactabat: Oderint dum metuant,

Suet. Calig. 30:

erit pergratum mihi hanc effigiem ejus subinde intueri, subinde respicere,

Plin. Ep. 2, 7, 6:

mentitur tua subinde tussis,

Mart. 5, 39, 6.